მეუღლის ოინები: ჩემი და ემილიას ქორწინების მეორე წელია. ჯერ კიდევ არ ვიყავი პოლიტიკაში მისული, ინტელექტუალთა კლუბის რა? სად? როდის? თამაშებით ვიყავი დაკავებული. უმეტეს დროს კომპიუტერთან ვატარებდი და ხშირად ვღადაობდი ვიღაც გოგოებს ვეცნობოდი ხოლმე. ერთ მშვენიერ დღეს, ვინმე ოქსანაც გამეცნო მოსკოვიდან და მეგობრობა შემომთავაზა, მეც დავთანხმდი, მხოლოდ იმ პირობით თუ დამენახვები-თქო. ოქსანამაც არ დაიზარა და ფოტოები გამომიგზავნა, ქალი იყო საოცრება, უმშვენიერესი, ერტი სიტყვით მისი სილამაზით გავოგნდი და სასწრაფოდ დავთანხმდი მეგობრობაზე. ამის შემდეგ ნახევარი წელი ჩატით ვმეგობრობდით. მოსკოვში brein-ringis თამაშებს ველოდებოდი, ერთი სული მქონდა, როდის დაიწყებოდა, რადგანაც მოსკოვში უნდა წავსულიყავი და დიდი შანსი მეძლეოდა ოქსანასთან შეხვედრის. წასვლამდე ერთი კვირით ადრე ოქსანამ მითხრა პარიზში ბაბუა მყავს, როცა აქ გამოხვალ და დიდი სიყვარული გვექნება, მერე პარიზში წავიდეთ, შენ არაფერზე ინერვიულო, წაყვანითაც მე წაგიყვან და ვიზასაც მე გაგიკეთებთო. საგონებელში ჩავვარდი, მეუღლეს რა ვუთხრა, “brein-ringze” მოსკოვში წასვლა გასაგებია, მაგრამ იქიდან პარიზში რატომ მივდივარ, თან იცის ზუსტად, რომ brein-rings პარიზში არ თამაშობენ.
ერთი სითყვით, გავფრინდი მოსკოვში, ოქსანას ტელეფონის ნომრები მაქვს და ვუკავშირდები, მაგრამ ერთი ნომერი გამორთულია, მეორეც არ მპასუხობს. გავბრაზდი ოქსანაზე, ვითამაშე “brein-ringi” და ცარიელ-ტარიელი დავბრუნდი იმედგაცრუებული უკან. ჩამოვედი თბილისში, მეუღლე დიდი სიყვარულით დამხვდა. ერთი კვირის შემდეგ ემილია პიცერიაში მპატიჟებს და მეუბნება: ოქსანასთან რა ქენიო? ვინ ოქსანასთან-მეთქი? როგორ კაცო, პარიზში,რომ უნდა წასულიყავიო, გავგიჟდი, საიდან გაიგო? მეტი რა გზა მქონდა გამოვუტყდი და ვუთხარი: ტელეფონები გამორთული ჰქონდა, გადამაგდო-მეთქი და ვლანძღავ. ემი მაჩერებს და მეუბნება: ოქსანას რას ერჩი, შენ ხარ დებილი, ნახევარი წელი მე გეჩათავებოდი ოქსანას სახელითო. და მოკვდა სიცილით! არ ვიჯერებდი, სანამ ემილიამ სახლში რაგაც მოდიბის ჟურნალი არ მაჩვენა, სიდანაც ამოწერილი და დასკანირებული ჰქონდა ცრუ-ოქსანას ფოტოები. ასე დამტოვა მეუღლემ გაოცებული, მაგრამ ზოგი ჭირი მარგებელია, ამის შემდეგ ღადაობას შევეშვი და პოლიტიკაში წავედი...
სატელევიზიო კურიოზი:
დავქორწინდით მე და ემი და გადავწყვიტეთ საქორწინო მოგზაურობაში წავსულიყავით. მაგრამ თბილისში რაღაც ღონისძიება ტარდებოდა და მე სახელმწიფო კანცელარიიდან არ გამიშვეს, ამიტომ ემის მარტო მოუწია გამგზავრება ლონდონში. ლონდონიდან დარეკვა ძვირი იყო, არც აქედან ღირდა იაფი. ერთი სიტყვით, ძნელად ვუკავშირდებოდით ერთმანეთს, მაგრამ ემიმ იპოვა იქ რაღაც ჯიხური, სადაც ნომერს როცა აკრიფავ, გამოდის ზარი, ელაპარაკები, მაგრამ თუ თვითონ ამოიღებს ხმას, მაშინ ფული უნდა ჩააგდოს, თანაც საკმაიო ძვირი, მოკლედ, დარეკავს ემი, მე ველაპარაკები, სასიყვარულო სიტყვებით მივმართავ, აქ რომ იყო როგორ მოგეფერებოდი, გაკოცებდი და ა.შ. ის კი დუმს, ფულის ეკონომიას აკეთებს. გადამწყვეტ ფაზაში ვარ და გაითიშა ტელეფონი? კიდევ რეკავს, თანაც მობილურზე მიკავშირდება და საზღვარგარეთის ნომერი რომ დაპიქსირდა, ვაგრძელებ ისევ: აი, ახლა ჩვენი ნავი მიაპობს ნეტარების მდინარეს და? უცებ: რა იყო შე ჩემა, ვინც გირეკავს ყველას ასე ელაპარაკებიო? _ ჩემი ძმის გაკვირვებული ხმა მესმის ტოკიოდან. თურმე ოთარი რეკავდა მოსაკითხად...
|
