ანეგტოტები
|
– 15 კაცი როგორ გაიტანე? – ეკითხება მოსამართლე კამაზის მძღოლს.
– როგორ, ბატონო მოსამართლევ და დინამოსთან მივდიოდი. სტადიონთან ვიღაც მატრაკვეცა მოხუცი ქალი გადმომიხტა გზაზე. ვიფიქრე, ამას რომ ავაცილო, სტადიონზე შევვარდები, იქ მატჩია–მეთქი და ამდენი ხალხის სიკვდილს იმ მოხუცის სიკვდილი ვამჯობინე. – კი მაგრამ, 15 კაცი როგორ გაიტანე? – ხომ გითხარით, მატრაკვეცა იყო–მეთქი. პირდაპირ სტადიონისკენ არ წაცუხცუხდა?! |
|
– პირდაპირ არ ვიცი, გავთხოვდე თუ არა. არადა, დაჩოქილები მეხვეწებიან.
– ვინ და ვინ? – დედაჩემი და მამაჩემი. |
|
– ქალბატონო, თქვენს სურათს ხომ ვერ მაჩუქებთ? – ეუბნება ქუთაისელი წვეულებაზე გაცნობილ მანდილოსანს.
– ვაიმე, რად გინდათ? – კეკლუცობს ქალი. – კანფეტების კოლოფზე მივაკრავ და ბაღნები აღარ მიეკარებიან. |
|
გახურებული ჩხუბის შემდეგ ქმარი კარს აღებს და გასვლას აპირებს.
– ლაჩარო! – კივის ცოლი, – ლაჩარო! გარბიხარ, არა?! – არა, ნაჯახის მოსატანად მივდივარ! – ამშვიდებს ქმარი. |
|
ავტობუსი გაჭედილია. მსუქანმა ქალმა უკვე მესამედ დაადგა ფეხზე ფეხი გამხდარ, მელოტ კაცს.
– მოეჭიდეთ რამეს ბოლოს და ბოლოს, ქალბატონო! – მოთმინებიდან გამოვიდა კაცი. – გაქვს რამე მაგნაირი? – უბღვერს ქალი. |
|
– ექიმო, ნახევრად ყრუ ვარ.
– კარგი, ახლა მე ვიტყვი სიტყვას და შენ გაიმეორე. – თქვი. – რვა. გაიმეორე! – ოთხი. |
|
და თქვენ ამბობთ, რომ თქვენმა ინვალიდმა ქმარმა გცემათ?
– სანამ ცემას დამიწყებდა, არ იყო ინვალიდი, ბატონო მოსამართლევ! |
|
– სად მიდიხარ წელს დასასვენებლად, თამთა? – ეკითხება მეზობელი.
– თუ თამაზიმ ვალი დაგვიბრუნა, ზღვაზე წავალთ. – თუ არ დაგიბრუნათ? – მაშინ თამაზისთან. |
|
დილის 7 საათია. გაგლეჯილ პახმელიაზეა მორგის სანიტარი რაჟიკო. მორგს ათვალიერებს და მთქნარებით ამბობს:
– კუთხეში რომ მკვდარი იწვა, გაპარულა. ერთი ის გამაგებინა, თუ გაქცევა უნდათ, ამ მორგში რას მორბიან. |
|
ალპინისტები უშბაზე ადიან და რას ხედავენ: BMW-ში 5 გურული ზის. აქ რას აკეთებთო? იკითხა ერთმა ალპინისტმა.გურულების პასუხი:მანქანის ხელოსანმა გვითხრა უშბასთან დამელოდეთო
|
