| ფილმები [0] |
| ქართული ფილმები [0] |
| კლიპები [0] |
| მუსიკები [0] |
| პროგრამები [0] |
| მასტერებისთვის [0] |
| მობილურისთვის [0] |
| სურათები [0] |
| პრიკოლები [1] |
| თამაშები [6] |
| გაკვეთილები [1] |
| სასიყვარულო [35] |
| სხვა [10] |
Dges pirveli Aprilia,pirveli shexvedra,pirveli siyvaruli,urtiertgageba da ai gazapxulis erti dge,pirveli Aprili,rodesac yvela sicocxlisa da mxiarulebis xasiatzea-uecrad zaris xmam shemawyvetina laparaki,yurmilshi misi sasiamovno xma gavigone,gamikvirda is arasdros rekavda da nagvlianad mitxra:
"-Chveni gzebi gaiyara,me ukve coli myavs,ase mgonia chveni dashoreba sachiro iqneba!"-Amis meti araperi gamigia xelshi gatishuli telefonis yurmili mechira da vtirodi... |
|
სალი როგორ მოგეწონა სკოლა? -დეეე, სკოლა კარგია მაგრამ ზოგი ტიროდა, ზოგიც წუწუნებდა და რატომ? -ალბათ იმიტომ, რომ მიჩვეულები არ არიან..კაი ეხლა წამოდი ჭამე! -ეხლავე მოვალ დედიკო ხელს დავიბან.. *** სალომე თანდათან იზრდებოდა, გადადიოდა კლასიდან-კლასში.იგი ყოველთვის მომზადებული და ლამაზი გოგონა იყო.. ის ხვდებოდა, რომ ბუნებამ საუცხოო სილამაზით დაასაჩუქრა... *** აი, დადგა პირველი სექტემბერი, როდესაც ბავშვები ჟრიამულით მიიჩქაროდბენ სკოლაში. -ვაა, გიო როგორ ხარ? როგორ შეცვლილხარ ბიჭო... -რას ვიზამთ სალო უკვე მეათე კლასში ვართ, დრო მალე გადის და ჩვენც ვიცვლებით...
|
თოვს.!!! მოცეკვავენ ფანტელები, ლამაზად მოფარფატებენ. ფაფუკი, ქათქათა ქურქი ჩაუცვამთ ხეებს. ფანჯრის რაფაზე მსუბუქად დაფენილ თოვლს პაწია ნაფეხურები ეტყობა _ მშიერი ბეღურების ნაკვალევი.
ბინდდება. ფანჯარაში ბიჭის ხუჭუჭა თავი მოჩანს. შუბლით მინას მიყრდნობია და სევდიანად გასცქერის თოვლს. პატარაა ბიჭი, სულ ხუთი წლის. ოთახში ხმადაბლა საუბრობენ დედა და ბებია, ბიჭი კი ეზოს მიშტერებია, საიდანაც პირველი თოვლით გახარებული ბავშვების ჟრიამული ისმის. . .
|
სამი წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც სოფო ახალ სკოლაში გადავიდა. უამრავი რამ მოხდა ამ სამ წელიწადში, ბევრიც კარგი და ბევრიც ცუდი. ახალი მეგობრები, ახალი თაყვანისმცემლები და ბევრი სხვა, რაც ახალ სკოლას უკავშირდება. ახლა სოფო 15 წლისაა, საშუალო სიმაღლის, მუქი ფერის თმებითა და მწვანე თვალებით. ცოტა არაორდინარული გოგოა, ცდილობს ერთფეროვანი არ იყოს და სხვებისგან ცოტათი მაინც გამოირჩეოდეს, რომ ამით ყურადღება მიიქციოს. სამი წლის წინ, როცა სკოლა შეიცვალა, ამქვეყნად უბედნიერესი ადამიანი იყო. თვლიდა, რომ ეს ნაბიჯი მის ცხოვრებას შეცვლიდა...
|
როცა გგონია ყველაფერი კარგად არის, ყველაფერი წესრიგშია, მაშინ აირევა ყველაფერი...
თბილი, სასიამოვნო საღამო იყო; თუმცა მერე აცივდა...
სიცივემ მოიცვა ჩემი გულიც...
|
ეს გოგო სულ შემთხვევით ჩემი ძმაკაცის სახლში ვნახე, მე რომ მივედი, ის უკვე მიდიოდა, ზურგით იდგა... ძმაკაცს მივესალმე. მან მოიხედა და თვალები შემომანათა. არ ვიცი რა დამემართა, ის უკვე წასული დამხვდა. იმ საღამოს ჩემს ძმაკაცს გული გავუწყალე კითხვებით: -ვინ იყო ის გოგო?
-რა ქვია?...
|
ბოლო ზაფხული...!!! საერთოდ ანუკის ზაფხული ძალიან უყვარდა მაგრამ ეს ზაფხული მისთვის ბოლო იყო... ანუკის ზალიან უყვარდა ზღვა, გაარუჯვა, გართობა,
|
ცხოვრება მშვენიერია ხო??? მაგრამ როდესღაც ეს მშვენიერება დიდ უბედურებაში იზრდება.
|
ნინი იჯდა კომპიუტერთან და ფიქრობდა..ნეტა უყვარვარ როგორც მე მიყვარს.. როგორ მინდა ახლოს იყოს , ყველაფერს ერთად გავაკეთებდით. კინოში ერტად წავიდოდით და ვერავინ ვერ დაგვაშორებდა. რა მაგარი იქნებოდა მასთან ყოფნა სულ, მასთან ლაპარაკი, მისი მოსმენა, ნინი გაჩერდი სანამ გააფრინე..
|
დილით ნინო კარზე კაკუნმა გააღვიძა. კარი რომ გააღო იქ უკვე არავინ იყო. მხოლოდ ზღურბლზე თეთრი ბარათი ეგდო.
ნინომ ბარათი გახსნა და ირაკლის ნაწერი იცნო, ტექსტი სწრაფად ერთი ამოსუნთქვით გადაიკითხა.
”ნინო ჩემო სიცოცხლევ, ვიცი რომ გუშინ საღამოს გაწყენინე და გული ძალიან გატკინე.
გთხოვ, მაპატიე! ეს აღარ განმეორდება, მე დღეს საზღვარგარეთ მივემგზავრები.
ვიცი გაგიკვირდება მაგრამ ვერ გავბედე თქმა არ მინდოდა გენერვიულა.
მე მინდა რომ ბედნიერი იყო და ჩემს გამო აღარასოდეს იტირო. შენი ცრემლები მე ტანჯვას მაყენებენ.
გთხოვ, ყველაფერი მაპატიე, ჩემო დედოფალო! მიყვარხარ და მეყვარები, ამოსუნთქვის ბოლო წუთამდე.
მშვიდობით!!!... კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში -»
|
დათო და ელენე 2 წლის განმავლობაში ყოველ დღე ხვდებოდნენ ერთმანეთს, ერთსა და იმავე ადგილას, ერთსა და იმავე დროს, საღამოს 6-ის 15 წუთზე, “წითელ ბაღში”...
კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში -»
|
მესამე კურსის პირველი სემესტრი იყო, პედაგოგიური ჯგუფის გოგოები ჩვეულებისამებრ ბიბლიოთეკიდან დაღლილები სასადილოში იყვნენ... შიმშილი გაიქარწყლეს, გონს მოეგნენ, ცოტაც წაიჭორავეს და საღამოხანს ყველა სახლისკენ წასვლას აპირებდა... დეკემბრის, მშვიდი საღამო იყო, მარიცა გიგაური თავს შეუძლოდ გრძნობდა, მან უარი თქვა ფეხით გოგოებთან ერთად გასეირნებაზე, ტაქსი გააჩერა და მძღოლს სახლის მისამართი უთხრა... მანქანა დაიძრა, თუმცა მალე გაჩერდა და უკან ორივე კარი გაიღო, მარიცას ბიჭები მიუსხდნენ. გოგო გაოგნებისგან ხმას ვერ იღებდა, შეშინებული თვალებით შეხედა მძღოლს, შემდეგ ბიჭებს... გონს მხოლოდ მაშინ მოეგო, როცა წინა კარი გაიღო და ნაცნობი პიროვნება დაინახა...
კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში -»
|
