ეს გოგო სულ შემთხვევით ჩემი ძმაკაცის სახლში ვნახე, მე რომ მივედი, ის უკვე მიდიოდა, ზურგით იდგა... ძმაკაცს მივესალმე. მან მოიხედა და თვალები შემომანათა. არ ვიცი რა დამემართა, ის უკვე წასული დამხვდა. იმ საღამოს ჩემს ძმაკაცს გული გავუწყალე კითხვებით: -ვინ იყო ის გოგო?
-რა ქვია?
მაგრამ მისგან მხოლოდ ის გავიგე, რომ ის გოგო მისი შორეული ნათესავი ლიკა ყოფილა. ისიც მითხრა იმ გოგოს თავი დაანებე მაგ გოგოს თავი დაანებე, მაინც არაფერი გამოგივა, სხვანაირი ტიპია, არავინ ყვარებია და არც არავის იკარებს. არ ვიცი რატომ მაგრამ ეგეთია. ისე მაგის ნაირ ჯიგარ გოგოს მართლა ვერ იპოვი. ყველაფერში გაგიგებს და ისეთ რჩევას მოგცემს, გაგაოგნებს. მოკლედ ძალიან მაგარი გოგოაო.
ამ საღამოს შემდეგ მისი თვალები არ მშორდებოდა. საოცრად მინდოდა მისი ნახვა, მაგრამ ვერ ვნახულობდი. თითქმის ყოველდღე დავდიოდი ვახოსთან სახლში, მაგრამ ის არ ჩანდა.
ერთ დღეს ძმაკაცები შევიკრიბეთ და გადავწყვიტეთ სკოლის პერიოდი გაგვეხსენებინა. წავედით ვაკის პარკში. მაგარს ვკაიფობდით. უცებ მისი თვალები დავინახე, მეგონა მელანდებოდა, მაგრამ არა, ის იდგა და ვახოს ელაპარაკებოდა. მათთან მივედი. ვცდილობდი დაბნეულოდა არ შემტყობოდა. ვახოს ვახოს სიტყვებმა გამომაფხიზლა: -ეს ჩემი ძმაკაცია, ნიკა. მან ნაზად გამიღიმა და მითხრა: -ლიკა. მეც გავუღიმე... ლაპარაკიდან მივხვდი რომ ისიც დაქალებთან ერთად იყო მოსული. დაშორება არ მინდოდა, ამიტომ ყველას კაფეში წასვლა შევთავაზე. ლიკამ ათი გოგო ვართ, სად უნდა შევიდეთ ამდენიო. ჩვენც არ ვიყავით ცოტა, ამიტომ რესტორანში წასვლა გადავწყვიტეთ.
იმ საღამოს გვერდიდან არ მოვშორებივარ ლიკას. ვლაპარაკობდით, ვცეკვავდით. არ მინდოდა გამეშვა, თითქოს რაღაცის მეშინოდა. მინდოდა სულ მისთვის მეყურებინა და მესმინა.
იმ დღის მერე ექვსი თვის განმავლობაში ვურეკავდი, ვხვდებოდი. ის კი სულ იმას მეუბნებოდა, ძმასავით მიყვარხარო. ამ სიტყვებზე ვგიჟდებოდი. ძნელი იყო იმის ატანა, რომ ის ისე არ მიყურებდა, როგორც მე მინდოდა.
ერთ საღამოს ვახოსთან ვქეიფობდით. ერთ ჭიქაზე მეტი არ დამილევია, არ მინდოდა. უცებ ნელი სიმღერა დაიწყო. მასთან მივედი და ვთხოვე ეცეკვა. მან უარი მითხრა, ხასიეთზე არ ვარო გვერდით მივუჯექი, ყველა ცეკვავდა ჩვენს გარდა. სინათლე ჩამქრალი იყო და სიბნელეში მხოლოდ მისი ლამაზი თვალები ანათებდა. ხელი გადავხვიე და მაგრად ჩავეხუტე ის გაოგნებული მეუბნებოდა: ნიკა რა გჭირს? მოხდა რამე? ხელი გამიშვი, მეტკინა და ვეღარ ვსუნთქავო. ხელი გავუშვი თვალებში შევხედე, თმაშჳ ხელი შევუცურე და ვაკოცე, მან თავი გაითავისუფლა... თვალები აელვებული ჰქონდა. ვერ მივხვდი რას გრძნობდა, წამოდგა და მითხრა: შენ ან მთვრალი ხარ ან არარაობაო და გავიდა. მე ავდექი უკან უნდა გავყოლოდი, რომ ვახომ დამიჭირა, რა ქენი, შენ გიჟი ხომ არ დარ, მოდი, დაჯექი, უნდა გელაპარაკოო. მითხრა, ვიცი გიყვარს მაგრამ ეგ მაინც არ უნდა გექნაო. მოკლედ, ძალიან ბევრი მებაზრე. მერე ავდექი და გავედი მას ვეძებდი და ვერ ვპოულობდი. გამწარებული სამზარეულოში შევედი, იქ იჯდა, ტვალები ცრემლიანი ჰქონდა. ჩემთვის არც შემოუხედავს. გვერდით მივუჯექი, ხელი გადავხვიე, მან უხმოდ გამაშვებინა. ამ საღამოს ბევრი ველაპარეკე, ჩემი სიყვარულის შესახებ. ლიკას ხმა არ ამოუღია. ბოლოს წამოდგა მე არ მიყვარხარო და გავიდა. იმწუთას თავი საშინლად ვიგრძენი.
იმის შემდეგ ყველაფერს ვაკეთებდი, რომ შევყვარებოდი, მას კი თავი შორს ეჭირაჩემგან. ერთი წლის განმავლობაში რა აღარ გავაკეთე მისთვის, მაგრამ ის ყოველთვის უარს მეუბნებოდა, ერთხელაც მორიგი უარის შემდეგ, გამწარებული წამოვედი მისგან. მანქანა ძალიან სწრაფად მიმყავდა და ავარიაში ოვყევი. ერთი თვე უგონოდ ვიყავი, ჩემი გადარჩენის იმედი არავის ქონდა. ერთი თვის შემდეგ გონს მოვედი. პირველი რაც გავიგე, გოგოს ტირილი და ჩუმი ლაპარაკი იყო. უცებ ჩემი სახელი გავიგონე: ნიკა, გეხვეწები არ მოკვდე. ღმერთო ასე ნუ გამწირავ. ცხოვრებაში პირველად შემიყვარდა და ნუ წამართმევ. ლიკას ხმა ვიცანი, თავი სიზმარში მეგონა. თავს ძალა დავატანე და თვალები გავახილე. მას თავი ჰქონდა ჩარგული ჩემს მკერდში. მაშინ მივხვდი, რომ სიზმარში არ ვიყავი და მას ვუყვარდი. უზარმაზარ ბედნიერებას ვგრძნობდი.ლიკა, - ვთქვი ჩუმად. გაოცებულმა აწია თავი და სითბოთი და სიყვარულით შემომხედა.
ნიკა,- წაიჩურჩულა და მაკოცა. მე მის სითბოს ვგრძნობდი და ბედნიერი ვიყავი.
ამ ამბის მერე ორი წელი გავიდა და დღესაც მახსოვს ის წუთები, პირველად როგორ მაკოცა. ერთ თვეში კი ჩვენი ქორწილია...
ამ ცხოვრებაში ყველაზე ლამაზი ნამდვილი სიყვარული ყოფილა...
|
auu Ra magaRI ambavi iyoo 
