WwW.KaxEti.MoY.SU

 ჩემი და ემილიას ქორწინების მეორე წელია. ჯერ კიდევ არ ვიყავი პოლიტიკაში მისული, ინტელექტუალთა კლუბის რა? სად? როდის? თამაშებით ვიყავი დაკავებული. უმეტეს დროს კომპიუტერთან ვატარებდი და ხშირად ვღადაობდი ვიღაც გოგოებს ვეცნობოდი ხოლმე. ერთ მშვენიერ დღეს, ვინმე ოქსანაც გამეცნო მოსკოვიდან და მეგობრობა შემომთავაზა, მეც დავთანხმდი, მხოლოდ იმ პირობით თუ დამენახვები-თქო. ოქსანამაც არ დაიზარა და ფოტოები გამომიგზავნა, ქალი იყო საოცრება, უმშვენიერესი, ერტი სიტყვით მისი სილამაზით გავოგნდი და სასწრაფოდ დავთანხმდი მეგობრობაზე. ამის შემდეგ ნახევარი წელი ჩატით ვმეგობრობდით. მოსკოვში brein-ringis თამაშებს ველოდებოდი, ერთი სული მქონდა, როდის დაიწყებოდა, რადგანაც მოსკოვში უნდა წავსულიყავი და დიდი შანსი მეძლეოდა ოქსანასთან შეხვედრის. წასვლამდე ერთი კვირით ადრე ოქსანამ მითხრა პარიზში ბაბუა მყავს, როცა აქ გამოხვალ და დიდი სიყვარული გვექნება, მერე პარიზში წავიდეთ, შენ არაფერზე ინერვიულო, წაყვანითაც მე წაგიყვან და ვიზასაც მე გაგიკეთებთო. საგონებელში ჩავვარდი, მეუღლეს რა ვუთხრა, “brein-ringze” მოსკოვში წასვლა გასაგებია, მაგრამ იქიდან პარიზში რატომ მივდივარ, თან იცის ზუსტად, რომ brein-rings პარიზში არ თამაშობენ.

კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში-->>>

მე ეხლა მხოლოდ გნატრობ….ბედნიერებაა მონატრება საყვარელი ადამიანის….უდიდეს სიამოვნებას განვიცდი ამ ნატვრის გამო.
დილაააააა….
წვიმს
ისევ ძილ-ღვიძლში ვარ,მინდა გავიხსენო ცისფერი სიზმარი.შენი სახე რომ მედგა თვალწი…..თითქოს ისევ ჩემს გვერდით ხარ…..მერე თანდათან დაცარიელდა ქვეყანა და დავრჩი მარტო..
გამომეღვიძა
ვწრიალებ,ადგილს ვერ ვპოულობ
ბედად,საღამოს ერთ წვეულებაზე გიხილე.დაგინახე და მუხლები ამიკანკალდა.შენც ხარბად შემათვალიერე.მომეჩვენა რომ მუშტრის თვალი იყო.ქალები გამომწვევად გიმზერდნენ.
მზერას მარიდებდი,მაგრამ იმასაც ვგრძნობდი,ზოგჯერ როგორ შემომაპარებდი შენი თვალების სითბოს,რომელიც ნელ-ნელა ქრებოდა.როგორ მინდოდა მეთქვა სიმართლე,რომ შენთვის სიცოცხლეს დავთმობდი,მაგრამ ვერ გავბედე. 
დავშორდით ერთმანეთს.შენ სხვა გააცილე,მე დავრჩი მარტო.გაძარცვულ ხეს ვგავდი..
ახლა კი ჩვენი ქალაქის ქუჩებში დაგეძებ…
ძლიერი ხარ!დიდი და კეთილშობილი!ამავე სიძლიერით მიყვარხარ..თითქოს ვგრძნობ,რომ ისევ მეფერებიან შენი თითები,სიცოცხლის ხალის მიბრუნებს ეს მოგონება.
მენატრები..
კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში-->>>

მოსიყვარულე ადამიანი იყო არაფერს არ მაკლებდა,სულ ერთად ვიყავით,მაგრამ მაინც რაღაც ჩატეხილი ხიდი იყო ჩვენს შორის.
მე და გიოს საერთო მეგობარი გვყავდა ლიზი. ჩვენი სიყვარულის 1 წლის თავს დაემთხვა ლიზიკოს დაბადების დღე.
რა თქმა უნდა ორივე დაგვპატიჯა და წავედით.
მშვენიერ დროს ვატარებდით,მაგრამ უცბად გიო მოვიდა და მთხოვა,რომ აივანზე გავსულიყავით სალაპარაკო მაქვსო.
სახეზე ფერი არედო მივხვდი, რომ რაღაც ცუდი უნდა ეთქვა,მაგრამ ასეთ საშინელბას არ მოველოდი.
-სოფო იცი, მეეე...
...მე საქართველოდან მივდივარ.
-რატომ?
-მთელი ოჯახი მივდივართ საცხოვრებლად გერმანიაში.
...სოფო მე აღარ დავბრუნდები! უნდა დავშორდეთ.
-კაი გიო! კარგად
ეს იყო ჩვენი ბოლო საუბარი.ლიზის დამშვიდობების გარეშე და გიოს ბოლოჯერ ნახვის გარეშე რაც შემდეგ ბევრჯერ ვინანე, წამოვედი სახლში.
მეგონა ცხოვრება დამთავრდა.არავისთან აღარ მქონდა ურთიერთობა აღარც ლიზის ზარებს ვპასუხობდი და რაღა თქმა უნდა არც გიოსას.
კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში-->>>

გაისმა ტელეფონის ხმა. 
_ ალო. . . 
_გისმენთ. . . 
_ისევ შენ ხარრ?რა გითხარი აღარასდროს დამირეკო მეთქი, თუ ვერ გაიგე? 
_მისმინე. . . 
_არ ვაპირებ შენს მოსმენას . . . აღარ დამირეკო. 

და გოგომ ტელეფონი დაახეთქა და ტირილი დაიწყო. 
გულში ფიქრობდა თუ როგორ უყვარდა ის ვინც ასე ეჯავრებოდა. 
არ იცოდა რა ექნა იჯდა და ტიროდა და თან ერთი სული ქონდა როდის დარეკავდა ბექა. 

გაისმა ტელეფონის ხმა. 
მარიმ აიღო ყურმილი და უნდოდა უკვე მონატრებული ხმის მოსმენა... 

კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში-->>>

სიმორცხვე შემოგრჩა გაბუტულ ტუჩებზე
და მაშინ გამიღიმე როცა..
დაცემა მინდოდა შენს წინ მუხლებზე
და შენს სიყვარულზე ლოცვა...
_გამარჯობა ანი სიხარულო როგორო ხარ?
ხომ კარგად გეძინა?
_გაგიმარჯოს ჩემო კარგო შენ როგრო ხარ?
_რავი აბა ერთი გოგოს სიყვარულმა დამწვა.
_ეხლა გაჩერდი რა.
გაწითლდა ანა.
_არ გჯერა? ისე მიყვარს ვერ წარმოიდგენ.
_აუ გაჩერდი ეხლა.
_ხო კაი შენი ხათრით.

ასე იყო ყოველ დილით...

კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში->>>

თბილისის ერთ-ერთ უბანში ცხოვრობდა ერთი მეოცნებე გოგონა - ნია, რომელიც სამყაროს ჯერ კიდევ ვარდისფერ ფერებში ხედავდა. ნია საოცრად კეთილი, ნაზი და ჰუმანური ადამიანი იყო, რის გამოც იგი ყველას უყვარდა და არც თაყვანისმცემლები აკლდა მის ნატიფ სულსა და სხეულს, მაგრამ ნიასთვის რეზოს გარდა ამქვეყნად არავინ არსებობდა.
რეზო სკოლას ამთავრებდა. იგი ძალიან სიმპათიური ბიჭი იყო, მაგრამ ამაყი. ნია არ იცნობდა, მაგრამ ხვდებოდა, რომ მას სკოლაში ყველაზე პოპულარული ბიჭი მოსწონდა.
ერთხელ, აპრილის პირველ დილას რეზომ ნიას გაკვეთილზე მიაკითხა. კლასიდან გამოსული გოგონა დაბნეული იყო, თუმცა ცდილობდა გრძნობა დაემალა. ნია და რეზო გრძელ დერეფანს გაუყვნენ და სკოლის ხიდზე გადავიდნენ. ნიას გული გამალებით უცემდა და არ იცოდა როგორ დაარღვევდა უხერხულ სიჩუმეს. ამ დროს ხელზე ხელის შეხება იგრძნო, გამოერკვა, რეზოსკენ მიბრუნდა, ძალა მოიკრიბა და...

კითხვის გასაგრძელებლად შედით სრულიადში ->>>

ცხოვრება ულმობელია, დამიჯერეთ, ბავშვებო, გამოცდილება მალაპარაკებს. თქვენ ჯერ ახალგაზრდები ხართ და ცხოვრების არა გაგეგებათ რა. ახალგაზრდა ვიყავი, როდესაც დამენგრა ყველაფერი, მარტოს მომიწია ყველაფრის გადატანა, ქვეყანასა ზედა არავინ მყავდა პატრონი. დღემდე ცოდვებში ვარ ჩაფლული და არ ვიცი როგორ მოვინანიო ეს ყველაფერი. გამოცდილება რომ არა, არ დავიწყებდი ამაზე საუბარს, დამიჯერეთ! რად მიყურებთ ეგრე გაოგნებული? გიკვირთ რაზე ვსაუბრობ? ხედავ, დათო, როგორია ცხოვრება? მამაშენსაც კი არ იცნობ. მაგრამ, დამიჯერე, შვილო, შენ რომ ჩემი ამბავი გაიგო, მიხვდები ყველაფერს და იმედია გამიგებ, თუმცა მეშინია . . . 

გიორგიმ და მარიმ ერთმანეთი ქორწილში გაიცნეს, ანის და გიგის ქორწილში, ორივენი მეჯვარეები იყვნენ. ერთმანეთი ძალიან მოეწონათ, ორივენი კარგები იყვნენ და ერთი ნახვითაც შეუყვარდათ ერთმანეთი, მაგრამ არ ამჟღავნებდნენ. რამოდენიმე თვის შემდეგ ერთმანეთს გამოუტყდნენ სიყვარულში, ერთი წელიწადი იყვნენ შეყვარებულები, ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი.